بیشتر افراد عقب‌مانده در گروه اول یا عقب‌ماندگی ضعیف قرار می‌گیرند. در صورتی که حمایت خاصی انجام نگیرد، در برابر چالش‌های کلاس معمولی مشکل دارند. به هر صورت، این کودکان با برنامه‌ریزی و حمایت می‌توانند از برنامه‌های آموزشی کلاس‌های معمولی استفاده کنند. اغلب اوقات، خدمات ویژه، مانند مشق اضافی برای کسب مهارت‌های خاص، به صورت کار نیمه وقت در کلاس‌های ویژه عرضه می‌شود. برخی از دانش‌آموزانی که به صورت ضعیف عقب‌مانده‌اند ممکن است از نظر سازگاری اجتماعی و اقتصادی، به ویژه، به هنگام فشارهای غیر معمول نیاز به کمک داشته باشند. اکثر این گونه دانش‌آموزان موفق می‌شوند که کم‌کم به خود متکی شوند و در بزرگ‌سالی از نظر اجتماعی افرادی سازگار باشند.
میزان عقب‌ماندگی ذهنی به اوضاع اقتصادی و اجتماعی جوامع بستگی دارد. میزان کودکان عقب‌مانده‌ ذهنی برخی جوامع بالاتر است، در حالی که جوامع مرفه در مقیاس پایین‌تری با مشکل کودکان عقب‌مانده ذهنی روبه‌رو هستند. تفاوت موجود بین جوامع مختلف در این زمینه به عوامل چندی ارتباط دارد - از بین این عوامل، می‌توان کیفیت مواظبت از کودک در خانواده، تغذیه، سطح فشار روحی، تجارب کودک در دوران قبل از مدرسه، تجربه زبانی، سابقه اجتماعی و میزان تحصیلات پدر و مادر کودک را نام برد.