در کتاب‌های رشد کودک، نیازهای سنی و گروهی هر کودکی وجود دارد. اگر آن‌ها به همدردی و کمک شما عادت کرده‌اند، یاد گرفته‌اند که همواره توجه شما را به وابستگی خود جلب کنند. باید بیاموزید که توجه ارزشمند خود را بر کارهای کامل شده او جلب کنید. برای انجام امور صبحگاهی یک کودک وابسته می‌توانید این کارها را انجام دهید:
- ابتدا اعلام کنید که از امروز به بعد، او باید خودش مسئولیت رفتن به مدرسه را تقبل کند و کار شما، فقط صبحانه دادن به او است.
- به او بگویید کیف و لباس‌هایش باید از شب قبل آماده باشد و دفتر یادداشتش می‌بایستی بدون کمک شما کامل شود. او باید ساعت را برای زنگ زدن در موقع لازم تنظیم کند تا صبح، فرصت کافی برای بیدار شدن و انجام کارهایش داشته باشد. کودکان در ساعت 7 صبح همان قدر خسته‌اند که در ساعت 6 و نیم.
- صبح، بدون این‌که صدای‌شان کنید، خودشان باید بیدار شوند، دست و صورت خود را بشویند، لباس بپوشند و اتاقشان را تمیز کنند. صبحانه وقتی خورده می‌شود که کاملاً آماده‌ رفتن به مدرسه شده‌اند، البته بدون غرولند کردن!
- سعی کنید از برنامه صبحگاهی او شروع کنید. دور و برش باشید، اما نگذارید متوجه شود که مواظب او هستید. اگر می‌تواند زودتر بیدار شود و وقت کافی دارد، بگذارید کارتون مورد علاقه‌اش را تماشا کند.
- اگر از وقتش استفاده نکرد و لباسش را سر وقت نپوشید، باید از صبحانه خوردن چشم‌پوشی کند.
- اگر دوست ندارد صبحانه بخورد، در صورتی که آماده‌ رفتن شده و وقت کافی دارد، اجازه بدهید کارتونش را ببیند.
- اگر نتواند از خواب بلند شود، مدرسه را از دست می‌دهد. آن وقت یا مجبور است تمام روز را در اتاقش بماند و یا می‌توانید او را با تاکسی به مدرسه بفرستید و کرایه را از پول توجیبیش کم کنید. خودش باید با نتایج دیر از خواب بیدار شدنش رو به رو شود نه شما. در این موارد، هرگز یادداشتی که حاکی از عذرخواهی از مدرسه باشد، به دستش ندهید.
- اگر صبح وقت زیادی نداشته باشد، باید در فرصتی به او یاد دهید که چگونه با استفاده از ساعت زنگ‌دار می‌تواند نیم ساعت زودتر بیدار شود تا وقت کافی برای انجام کارهایش داشته باشد.
- آیا این کارها همیشگی‌اند؟ یقیناً بله. کودکان دبستانی از این‌که از مدرسه جا بمانند متنفرند. گاهی اوقات حتی دانش‌آموزان دبیرستانی هم همین احساس را دارند.
نکات اساسی به طور خلاصه عبارتند از:
- وظایف کودک را با آرامش برایش توضیح دهید.
- به جای توجه به کار نیمه تمام او، به کارهای تمام شده‌اش توجه کنید.
- به خاطر انجام دادن کامل کارش با نتیجه‌ای خوب و خوش، به او جایزه بدهید.
- بر کارهای مثبتش تأکید کنید نه نتایج منفی بالقوه کارها.